Dom, który się przebudził

Piękna i głęboka, magiczna w swej prostocie, trudne tematy podane delikatnie i bajkowo. Niesamowite ilustracje. Warto mieć na półce.

Piękna i głęboka, magiczna w swej prostocie, trudne tematy podane delikatnie i bajkowo. Niesamowite ilustracje. Warto mieć na półce.

Piękna, zarówno w formie (wybitne ilustracje),jak i w treści.

Piękna, zarówno w formie (wybitne ilustracje),jak i w treści.

Fascynujące ilustracje.

Fascynujące ilustracje.

Jak pojawia się duet Dziubak & Widmark, to od razu wiadomo, że książka będzie z cyklu "cud, miód, malina", i to bez dwóch zdań. Fenomenalne ilustracje są wystraczającym powodem, żeby wziąć tę książkę do ręki. I nie wypuszczać. A tekst? Mądry, czuły, dla wrażliwych dzieci, dający ciepło w sercu, ukojenie i nadzieję na nowe jutro. Na dobro. Niesamowita książka!

Jak pojawia się duet Dziubak & Widmark, to od razu wiadomo, że książka będzie z cyklu "cud, miód, malina", i to bez dwóch zdań. Fenomenalne ilustracje są wystraczającym powodem, żeby wziąć tę książkę do ręki. I nie wypuszczać. A tekst? Mądry, czuły, dla wrażliwych dzieci, dający ciepło w sercu, ukojenie i nadzieję na nowe jutro. Na dobro. Niesamowita książka!

Dom, który się przebudził

Larson jest stary. Nosi okulary i niewiele widzi. Kto, który z nim mieszkał, gdzieś zaginął...
Żona zmarła, dzieci wyjechały i mają już swoje dzieci. Nie mają czasu dla starego ojca. Nie mają czasu na nic, a co dopiero dla starego człowieka, który mieszka tak daleko.
Nikt do niego nie przychodzi, nikt z nim nie rozmawia... Na śniadanie rano robi sobie kawę i wyciąga kilka sucharów. Ma brudne szyby w oknach, brudno jest w całym niemalże domu, wszędzie jest kurz, który jak ciepły koc otula rzeczy, a roślinki w doniczkach... usychają. Larson każdego dnia żyje przeszłością i tym co było, a czego już nie ma i pewnie nie będzie. Przeszłość z nim mieszka i milczy, a on ciągle widzi kochaną żonę i jej ulubione maki, czerwone maki... Siada w jej fotelu, mówi jej dobranoc... Aż pewnego dnia kładzie się do łóżka, gdy nagle ktoś puka do drzwi. Puka i nie chce odejść.
Larson otwiera drzwi i kogo widzi? Na wycieraczce stoi mały chłopiec i wręcza mu doniczkę. Prosi, by się opiekować jego roślinką. Wyjeżdża z rodzicami na wakacje, a ją trzeba codziennie podlewać i chwila moment, a Larson zostaje z roślinką sam. Sam? Jego kwiatki padają, a ten? Jak się nim opiekować? Jednak od tego czasu wszystko zaczyna się zmieniać. W progi tego starego domu wchodzi magia w doniczce. Larson nagle zauważa brudne szyby i zaczyna sprzątać. Dostrzega drobnostki, a przy okazji podlewa roślinkę. Okazuje się, że do domu wraca kot. Larson widzi go i nie dowierza. Nie dowierza wielu rzeczom, które teraz nagle widzi, a które przecież były cały czas, a jednak jakoś mu umykały. Żył w swoim świecie, który stał się szary, bury i zakurzony. W świecie, który wymagał porządków, otworzenia okna, wpuszczenia świeżości, słońca, wiatru...
Bure szyby zasłaniały wszystko - piękno życia, jakie jest, a o którym staruszek nie ma pojęcia.
Magia potrafi posprzątać to, co grubym kurzem przykryła tęsknota, uporządkować przeszłość i dać drugie życie teraz. Bo czy przyszłość będzie nam dana? Żyjmy teraz, tu. Wyczyśćmy szkła w okularach, szyby w oknach, odkurzmy dywan, po którym tuptamy każdego dnia.

"Dom, który się obudził" to Wspaniała, Cudowna Książka. Niesamowita w ilustracjach. Coś niebywałego - perełka.

Dom, który się przebudził

Larson jest stary. Nosi okulary i niewiele widzi. Kto, który z nim mieszkał, gdzieś zaginął...
Żona zmarła, dzieci wyjechały i mają już swoje dzieci. Nie mają czasu dla starego ojca. Nie mają czasu na nic, a co dopiero dla starego człowieka, który mieszka tak daleko.
Nikt do niego nie przychodzi, nikt z nim nie rozmawia... Na śniadanie rano robi...

Ilustracje w tej książce są niesamowite, przepiękne. Bardzo wzruszająca powieść o samotności o stracie. Myślałam że będzie trochę więcej tekstu ale mimo to książkę warto kupić za piękne ilustracje.

Ilustracje w tej książce są niesamowite, przepiękne. Bardzo wzruszająca powieść o samotności o stracie. Myślałam że będzie trochę więcej tekstu ale mimo to książkę warto kupić za piękne ilustracje.

Przepiękna historia o byciu potrzebnym, doskonale zilustrowana. Majstersztyk. Zdarzają się takie wyjątkowe historie dla dzieci, nie zostawiające również dorosłych obojętnymi. Doskonała.

Czytając dziecku bajki naprawdę już wielokrotnie byłem niezwykle pozytywnie zaskakiwany jakością ilustracji. Czasami to są dzieła sztuki. Ta książka jest jednym z takich przykładów. Aż pozazdrościć dzieciom, bo większość książek dla dorosłych to tylko ściany tekstu a maluchy miewają takie rarytasy, że palce lizać.

Przepiękna historia o byciu potrzebnym, doskonale zilustrowana. Majstersztyk. Zdarzają się takie wyjątkowe historie dla dzieci, nie zostawiające również dorosłych obojętnymi. Doskonała.

Czytając dziecku bajki naprawdę już wielokrotnie byłem niezwykle pozytywnie zaskakiwany jakością ilustracji. Czasami to są dzieła sztuki. Ta książka jest jednym z takich przykładów. Aż...

Ilustracje powalające, muszę przyznać że czytając książkę synowi nie raz łamał mi się głos ze wzruszenia... a o to w książkach chodzi... żeby wywoływać emocje i ich uczyć:)

Ilustracje powalające, muszę przyznać że czytając książkę synowi nie raz łamał mi się głos ze wzruszenia... a o to w książkach chodzi... żeby wywoływać emocje i ich uczyć:)

Sens całkowicie zrozumiany. Jedna z lepszych książek.

Sens całkowicie zrozumiany. Jedna z lepszych książek.

Przepiękne ilustracje 🙂

Przepiękne ilustracje 🙂